Este sábado o xadrez galego federado está chamado a votar nunhas eleccións, que por primeira vez en anos mostraron unha interesante división. Nos como entidade non estamos presentes xa que non somos parte do xadrez federado, pero nestas semanas pasadas, diferentes pais comentáronnos cousas sobre as eleccións que escoitaban nos torneos, o que nunca pasara, e o que din uns doutros. Non é a mellor imaxe precisamente.
Isto lémbra o acontecido hai moitos anos, cando presidindo Rafael del Río a federación galega, pasou algo similar. É curioso que os que estaban naquela oposición, que logrou gañar, son boa parte dos dous bandos que hoxe están de rivais.
E así chegamos a unhas eleccións con moitos candidatos, especialmente en estamento de xogadores e de clubs. Iso está ben. Mostra interese en participar. Cantas mulleres? Cantos menores de 30 anos?. Dúas preguntas que quizais expliquen parte dos problemas actuais da Federación. Practicamente todos os que diriximos o xadrez galego xa estabamos nisto hai 30 anos (e algúns máis).
Non é malo que sigamos dando a batalla, o malo é que non esteamos a dar paso a xente nova con ideas propias. Esta monopilización do poder que adoita resumirse en eu ou o caos acaba trasladada á xestión dos clubs; a xente goberna dous ou máis clubs e aínda ten tempo para labores federativas e organizar algún torneo.
Hai uns minutos o candidato renovador ten escrito aos votantes co seu programa e pedindo o voto, xusto ao rematar o periodo electoral, para determinados candidatos. Entre os clubs aparecen varios dos clubs ligados á actividade desta asociación, cousa que é de agradecer, máxime cando nós apostamos por un cambio tranquilo, con continuidade pero dando paso a novas ideas e nomes no novo período de catro anos. Para que iso sexa posible o ideal sería que a asemblea fose o máis aberta posible a todas as ideas.
De producirse un escenario monocor, que entendemos posible, cremos que a asemblea resultante debe iniciar de maneira inmediata a organización dos distintos comités contemplados nos estatutos (dalgúns non se sabe absolutamente nada) coa presenza daqueles que queden fora. No xadrez non sómos tantos os que estamos a facer cousas. Prescindir dunha parte é unha parvada. Imaxinando que algúns dos nosos membros van estar nesa asemblea, pensamos en ideas que comparten os dous bloques:
1. Establecer con claridade as funcións dos directivos ou nombramentos de directivos por área.
Isto é especialmente relevante para quen deba levar os torneos (hai que recoñecer as críticas... dous anos parados e acabamos cunha liga na que moitas situacións non se previron a pesar do tempo para pensala). Seguramente deba haber directivos distintos para torneos distintos e deixar de asumir funcións ata chegar a cumplir o Principio de Peter .
Crear un responsable de comunicación da Federación, non só para enviar notas de prensa. É necesario establecer políticas comúns cos clubs para fortalecer a imaxe do xadrez galego, paso previo á mellor captación de patrocinios.
2. Mellorar a liga.
A proba máis importante do xadrez galego é a liga. E esta liga ten que ter unha estrutura lóxica, piramidal, cunha división superior, dúas debaixo e seguir en 4 e 8 até onde sexa posible. As competicións de terceira e cuarta deben obedecer ás necesidades dos clubs que compiten nelas e que sexan locais cando asi pídano os participantes.
3. Máis competicións por equipos.
A Copa Galicia que creamos nós hoxe é unha proba cun grao de aceptación elevado. Aínda se poden facer moitas máis cousas. Para nós o exemplo máis evidente a falta dun campionato galego de colexios, pero tambien competicións por equipos de xadrez lóstrego.
4. Evitar a repetición de sedes.
Os campionatos galegos e provinciais deben rotar. Exemplo dos provinciais na Coruña 2015; Ferrol, 2016; Santiago, 2017: Padrón, 2018: Ferrol, 2019: Noia e Padrón, 2020: Carballo e 2022: Padrón e Ferrol. Un exemplo interesante xa que na Coruña pediuse este torneo e ningún destes xuntou tanta xente como o último realizado na Coruña.
Para que falar dos galegos. A cousa podería normalizarse; unha localidade ou club que organice un galego ou provincial non debería poder organizar a mesma proba nos próximos tres anos a non ser que non haxa máis propostas. Mesmo seguramente o ideal sería que unha provincia que acolla un galego non pode acollelo o ano seguinte.
5. Temas varios.
Poderiamos seguir co tema da formación (ou da súa ausencia) ou do uso das novas tecnoloxías. Parece interesante que en función do primeiro punto empecen a marcarse directivos ou comités que melloren a xestión das súas áreas.
Todos estes aspectos tentaremos mellorar a partir do sábado e do 3 de decembro.
Nos temos unha postura clara que saben os candidatos, non andamos a contar unha cousa a uns e outra a outros e agardamos que os próximos catro anos sexan bos para o xadrez galego, adaptándonos aos tempos das novas tecnoloxías, de organizadores profesionais sen esquecer o xadrez educativo e de saúde onde estamos nos como entidade especialmente interesados.
Boa sorte para todos e agardamos que todos sumen de xeito constructivo a partir do sábado.
